- miauczeć
- miauczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIa, miauczećczę, miauczećczy, miauczećczał, miauczećczeli {{/stl_8}}– miauknąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, miauczećnę, miauczećnie, miauczećnij, miauczećnął, miauczećnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o kocie i innych zwierzętach z rodziny kotów: wydawać typowy dla tych zwierząt dźwięk (przeciągły, płaczliwy) ' {{/stl_7}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ludziach: mówić głosem przypominającym dźwięki wydawane przez kota (przeciągle, płaczliwie, natrętnie lub przymilnie prosząc o coś); skomleć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie miaucz tak. Więcej cukierków nie dostaniesz. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.